Omstreeks 500 v. Chr. schreef de Chinese generaal en militair strateeg Sun Tzu (Sunzi, Sun Wu of "Meester Sun") The Art of War (De kunst van oorlog). Dit korte boek met 13 hoofdstukken werd een van de meest gelezen en geciteerde filosofische werken aller tijden. Het is erin geslaagd de nuances (of soms kloven) tussen Oost en West te overbruggen, en de lessen worden toegepast op alles van het aansturen van een multinationaal bedrijf tot het opvoeden van een gezin, of recenter tot het succesvol worden als influencer op de sociale media.

Het is moeilijk om niet een sterk gevoel van romantiek te voelen bij De kunst van oorlog, of u nu gelooft dat het gewoon een uiteenzetting is over de oude Chinese militaire strategie, of een tijdloos stuk klassieke filosofie waarvan de woordspreuken de tand des tijds zullen doorstaan en breed toepasbaar zullen zijn. Als onderhandelaar is het echter zo dat veel van de leerstellingen van Sun Tzu zowel in theorie als in de praktijk op onderhandelingen kunnen worden toegepast. Het is deze praktische toepassing op zowel onderhandelingsstrategie als onderhandelingstactiek die in dit artikel zal worden onderzocht.

Ten eerste is het belangrijk een belangrijk onderscheid te maken in de titel van De kunst van oorlog. Oorlog als kunstvorm? Dit kan haaks staan op de opvatting van kunst als een creatieve kracht, niet als een vernietigende. Zou oorlog dan niet beter passen bij de wetenschap? Deze paradox is vergelijkbaar met de veelbesproken vraag of onderhandelen een wetenschap of een kunst is, en stelt onze opvattingen over wat kunst eigenlijk is op de proef.

Het belangrijkste verschil tussen wetenschap en kunst is te vinden in hun definities. Uit het onderzoek voor dit werk blijkt echter dat het moeilijk is een duidelijke definitie van wetenschap te vinden waar meerdere bronnen het over eens zijn. In de wetenschap is het belangrijkste gemeenschappelijke kenmerk van de definities dat zij de woorden "systematisch" en "bewijs" bevatten. Een hypothese, theorie of proces wordt bedacht en vervolgens door middel van peer review ter discussie gesteld. Vervolgens wordt het door bewijs en herhaling aanvaard door de wetenschappelijke gemeenschap.

Hier ligt een belangrijk onderscheid: het lijkt erop dat bij wetenschap een systematische, op bewijzen gebaseerde methodologie moet kunnen worden nagebootst om een consistent, duplicaat of vergelijkbaar resultaat op te leveren. Daarom is de verhouding tussen de straal en de omtrek van een cirkel altijd π, is E altijd gelijk aan MC2 en is de kans groot dat er een appel op uw hoofd valt als u lang genoeg onder een appelboom blijft staan.

U kunt het volledige rapport downloaden en lezen door het onderstaande formulier in te vullen.