De laatste 30 jaar is er een geleidelijke verschuiving opgetreden in de houding tegenover bedrijfsethiek. De groei van het milieuactivisme in de jaren negentig heeft geleid tot een versnelling van de maatschappelijke verantwoordelijkheid. Bedrijven waarvan de goederen en diensten van invloed waren op de gezondheid en het milieu werden hierbij meer onder de loep genomen. Alle bedrijven worden nu geconfronteerd met een soortgelijk kritisch onderzoek van hun beleid voor verantwoorde groei en duurzaamheid. Het is nu de norm dat bedrijven een lage koolstofuitstoot, hernieuwbare energie, ethische bevoorrading of ecologisch duurzame groei als primaire bedrijfsdoelstellingen hebben.

De gebeurtenissen van het eerste decennium van de 21^e  eeuw hebben geleid tot een onderzoek op ongekende schaal van de wijze waarop grote ondernemingen worden geleid. Enkele van de ingrijpende gebeurtenissen die plaatsvonden, waren het uiteenspatten van de dotcom-zeepbel, het schandaal dat leidde tot het faillissement van Enron en de ontbinding van Arthur Andersen, de woningcrisis en de crash van de subprime-hypotheken, de ineenstorting van de banken in 2008, en de wereldwijde recessie die daarop volgde. Dit onderzoek resulteerde in een overvloed aan strenge wetgeving en een grotere nadruk op het ondernemingsbeleid.

Sinds de eeuwwisseling hebben we ook de impact gezien van het "cybertijdperk", en de cultuur van computers, IT en sociale media. Het "cyberisme" verandert niet alleen de bedrijfsprocessen, maar heeft ook een grote impact op bestuurs- en privacykwesties. Een ander effect van de opkomst van de sociale media is de wereldwijde controle die daardoor mogelijk is, en de macht die daardoor kan worden uitgeoefend op bedrijven om zich aan ethische praktijken te houden.

De trends die zich voordoen en de gebeurtenissen van de afgelopen 30 jaar hebben een niet aflatende invloed op de houding van het bedrijfsleven. Bedrijven erkennen steeds meer de noodzaak om zich in te zetten voor bedrijfsethiek en hun succes te meten aan meer dan alleen winstgevendheid. Een gevolg daarvan is de invoering van de drievoudige doelstelling, ook bekend als "people, planet, profit" (mens, milieu, winst). De term werd voor het eerst gebruikt in 1994 door John Elkington. Het houdt in dat bedrijven verslag uitbrengen over hun financiële, sociale en milieuprestaties, waarbij ze drie verschillende, en tamelijk gescheiden, doelstellingen opstellen. De Dow Jones Sustainability Index vergelijkt bedrijven die hun prestaties op basis van deze drievoudige doelstelling rapporteren. Deze vorm van prestatieverslaggeving erkent dat bedrijven winst moeten maken om te overleven, maar moedigt ethisch en duurzaam ondernemen aan. Hoewel het momenteel niet om grote, wereldwijd opererende organisaties gaat, wordt het steeds populairder.

U kunt het volledige rapport downloaden en lezen door het onderstaande formulier in te vullen.